Kış yüzünü tamamen gösterdi artık. Güneşi özleyeceğiniz gibime geliyor. Geçen yıl bir dönem hiç görememiştik güneşi, pek sıkıcı...Tabi durum böyle olunca Nehir'le nereye gidelim diye düşünüyoruz. Bunun için gerçekten sıkı bir araştırma yapmalıyım. Ben öyle alışveriş merkezlerini seven biri değilim, zaten çocuklar için de uygun yerler değil. Gelin görün ki ihtiyaçlardan dolayı gitmek zorunda kalıyor insan. Hoş hava güzel olduğu zaman beni asla bir alışveriş merkezine sokamazsınız o başka.
Gel gelelim asıl konuya. Bugün babamız bişeyler alırken biz de oyalanmak için Avm'ndeki oyun salonuna girdik. Hani şu jeton alıp oyuncaklara binilen yerlerden. Önce minik atlıkarıncaya sonra da trene bindik. Son olarak Nehir'i balkabağı taşıyan atların olduğu oyuncağa bindirdim. Ve başladı sallanmaya tam o sırada Nehir başladı koookku, koookku demeye. Hemen indik tabii. Asıl beni bir korku aldı o anda. Neden korktu?, Ben yanlış bişey mi yaptım?, Miniminnacık çocuk korkuyu nerden bilsin? gibi sorular geldi aklıma. Kafamda binbir soruyla eve geldik. Akşam tam uyuyacağı sırada bana sımsıkı sarıldı ve başladı yine koookku, koookku demeye. Ben de kızıma sımsıkı sarıldım ve başladım ninniler söylemeye. Aaaaç, aaaaç deyip lambayı gösterdi. Hemen açtım ve 1-2 dakika sonra uyumuştu.
İlk etapta biraz olsun rahatlamak için internette sıkça ziyaret ettiğim siteyi ziyaret ettim. Ve gerçekten de rahatladım. Tabii ki bu durumu takip edip ona göre önlemini alacağız. Acaba herşeyi çok mu büyütüyorum?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder