ve karar...

Kısacık uğradım,

aklımda binbir soru işareti yine...

hiç bitmeyecek değil mi? hayat devam ettiği sürece sayıları azalmadan aksine artarak dolanacaklar beynimin içinde...hep verilmesi gereken kararlar olacak, ne getirip götürdüğü yaşanmadan bilinemeyecek kararlar.

Bütün bu kararlarda tek belirleyici kim biliyor musun? Sensin bebeğim, her adımımda ilk seni düşünüyorum, öncesini, şu anı, sonrasını...hüzünleniyorum bir an, daha fazla daha çok olmalı diyorum.

Sonra hayat bana dersler veriyor, tokat gibi çarpıyor yüzüme, an geliyor canımı sıkan şeyler çok basit geliyor, hiç aklıma gelmeyenlerse hayatımı değiştiriyor...şükrediyorum hep sonunda...

ve eninde sonunda veriyorum kararımı içimden, içim hep aydınlık...

işte bu yüzden kaybolmuyorum ben...

Arkadaş

İstiyorum ki daha çok beraber olabilsinler, paylaştıkça herşeyin daha da çoğalacağını öğrensinler, kavga ettiklerinde problemlerini kendileri çözmeye çalışsınlar, birlikte yemek yesinler, koşsunlar, düşsünler...

Arkadaşlığın güzelliğini şimdiden kavrasınlar. parklardaki çocuklar gibi yanyana olup tek başlarına oynamasınlar. Bu yazıdan sonra hepbirlikte bir foroğraf iyi giderdi ama ancak bu kadarını başarabildim. O da birdahaki sefere.

Kimden mi bahsediyorum tabii ki Minik kelebek, pisicik, kuzucuk ve Süper Örümcek Man' dan:)

Neredeyim?!!

Bir bilsem!, Heryerde olmaya çalışıp, hiçbiryerde tam olamamak işte tam oradaydım. Nehir'in hastalığı ve yetiştirmeye çalıştığım projeler de biraraya gelince bu kadar zaman yazamadım sevgili blog.

Hoşgeldin bezim dediğimiz halde tuvalet eğitiminden dolayı ortaya çıkan kabızlık ciddi boyutlara ulaşınca(tam 6 gün) çareyi hiç istemediğimiz bir işlemi yapmakta bulduk...Nehir ortalığı inletti tabii...

Kıssadan hisse,

tuvalet eğitimini vermeye başlamadan önce mutlaka bu veya buna benzer bir tuvalet basamağı edinmekte fayda var. İşin ciddiyeti büyük, benden söylemesi...

Sevgiler

Sinem