Bebeğim sana bu satırları çoook uzaklardan yazıyorum.(biri klişe mi dedi:) Şu an saat gece 10:00 ve hissedilen sıcaklık abartmıyorum 50 derece. Burası Umman Muscat. Artık buralarda yaşayan insanların neden uzuuuun entariler giydiğini daha iyi anlıyorum:)
Tam 6 gün süren seni bitkin bizi çaresiz bırakan virüsten kurtulduk derken bu kez de ben çok hastalandım. Hem de tam buralara gelmeden önce ve çaresizlik başka bir boyuta taşındı. Ayağa kalkmam ve buraya gelmem gerekiyordu.Zor da olsa başardım bebeğim. Ama galiba geçici bir sağırlık yaşıyorum şu an, revirdeki doktor hasta olduğum için kulaklarımın basınçtan daha fazla etkilenmiş olabileceğini söyledi, 2 gün böyle duyamayacakmışım:)
Sen de benimle gelmek istedin:) tabii ki gitmemi istemedim ama sonunda anlaştık seninle benim akıllı meleğim.seni gitmeden bile özlemişken şu an nasıl özlediğimi tabii ki kelimelerle ifade edemem. Şu an(yani ben bunları yazarken:)) neler yapıyorsun acaba?! ayrılırken birbirimize verdiğimiz sırları kimseyle paylaşmadım, eminim sen de öyle yaparsın sırküpüm benim:) bıraksalar(yani tutan yok tabii amma da parantez içi cümle kurdum bu arada_e tabiii dilim şişti kampta odada tek başıma:)) sabaha kadar yazacağım, allahım ne kadar çok seviyorum yazmayı, en iyi arkadaşlarımdan biri benim.Ortaokuldan beri hep yazıyorum, şiirler, hikayeler, şarkı sözleri. Onları da fırsat buldukça bu bloga aktaracağım.
Bugün fotoğraf çekemedim, sabah kadar buharlaşmazsam yarın fotoğrafları eklerim...
Elim sende bebeğim ben gelene kadar evimize ve babaya iyi bak.
İyi uykular
Anne
Muscat
22:05
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder