14 Eylül 2009 Pazartesi

Farklı bir gün!

İhsan dedemiz vardı, tam 5 senedir hasta olan, babaannemiz var tam beş sene boyunca dedemizin her an yanında olan...
Anneannemiz var çok uzakta olan...
Ben varım en doğru kararı verip Nehir'i 6 aylıkken hergün babaannesine götürüp emanet eden ve her akşam büyük bir özlemle kızına kavuşan...

Yorulmadım mı? Hem de çok.
Islanmadım mı? Hem de sırılsıklam.
Ama herşeye değerdi kızımın güvende olduğunu, iyi bakıldığını bilmek. Bu yüzden vız geldi bu koşuşturma...

Tam 11 aydır devam eden rutinimiz bugün değişti. Babaannenin bahçesinde çiçekler açmaya başlayıncaya kadar ara verdik gitmelere...

Bugün hemen evime gideceğim, ve kızımla gökyüzüne bakıp İhsan dedemize el sallayacağız...



Hiç yorum yok:

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails
Site Meter