Önce Nehir hastalandı, hastaneye gittik, serum takıldı, sıkılınca doktoy beeey, doktooooy beeey, çıkay bunu yütfen dedi, sonra Fatih' e bulaştı ve sonra da babaanneye, çok eğlenceli 15 günün sonunda virüs bana teğet geçti...
Akşam yemek hazırlarken Nehir büyük bir heyecanla yanıma geldi ve balkonumuza gelen sevimli misafiri gösterdi...Önce korkar diye uzaktan uzaktan cam arkalarından baktık, sonra kapıyı açtık, daha sonra yaklaşmaya başladık ve son olarak da yanına gidip onu sevdik. Saatler geçtikçe içimdeki sevinç yerini endişeye bıraktı. Su verdim içmedi, yem verdim yemedi, ona güzel bir yuva yaptım usulca alıp içine koydum ne şeker bir bilseniz hiç korkmadı benden...ama hemen dışarı çıkıp balkonun köşesindeki yerine döndü...
ne yapacağımı bilmiyorum şimdi, üşür mü acaba? off gidip gelip bakıyorum aynı şekilde duruyor...sabaha kadar uyuyamam artık!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder